Laura

We bezochten Agios Nikolaos afgelopen september en ontdekten dat er naast de mooie stad ook veel te zien en te doen is in de omliggende dorpen. In het bijzonder hadden we het geluk dat iemand voorstelde Kritsa te bezoeken.

Voor het dorp, stopten we bij de Panagia Kera-kerk om de bewonderenswaardige fresco’s van Sint Franciscus van Assisi te zien en waren gefascineerd door de kerksfeer. Ons werd verteld om andere kerken van architectonisch belang te bezoeken, zoals die van Afentis Christos, de kerk van de Heilige Georgios met scènes uit zijn leven en de Metamorfosi Sotiros met fresco’s uit de 12e en 13e eeuw. De afstanden waren niet groot, dus besloten we ze allemaal te zien. We hebben ook twee musea bezocht, het “Rodanthi” -museum met planten en kruiden van Kreta en het “Huis van Kritsotopoula”, een klein folkloremuseum. In het dorp was het ook erg interessant om de inrichtingen van de coöperatie te zien waar olijfolie wordt geproduceerd en de vrouwelijke coöperatieve faciliteit waar we de kans kregen om zeer smakelijke traditionele handgemaakte zoetigheden te proeven.

Van daaruit werd ons voorgesteld om naar een naburig dorp Kroustas te gaan, dus gingen we de volgende dag weer teruggekeerd, om ook de antieke stad Lato te zien, die indruk op ons maakte. We gingen naar een traditioneel restaurant en proefden een brood dat zeven keer gekneden wordt, en daar gemaakt wordt, skiufichta pasta, waarvan ons werd verteld dat ze met de hand worden gewikkeld, kaastaartjes die met daar geproduceerde honing en amandelen worden gegeten; het gebied eromheen is vol met amandelbomen. We maakten onze maaltijd in haast af, om de tour over de honing- en het brood, waarover we leerden dat deze hete paprika en fijngehakte kikkererwten bevatte, niet te missen. Ons werd voorgesteld om het met honing te proberen, iets wat we ook deden! Toen we weggingen namen we een beetje van allebei mee. Toen we het dorp binnenliepen, werden we zeer hartelijk begroet door de vrouwen, die buiten hun huizen zaten en aan het breien waren. We wilden niet vertrekken, dus liepen we door de straten van het dorp en dronken koffie in een traditioneel café en observeerden de lokale bevolking.

Ons werd verteld dat het dorp Prina, dat verbonden is met Kroustas via een pad dat het bos doorkruist, bekend staat om zijn honing. Helaas hadden we echter geen tijd om dit, of een van de andere wandelpaden in de buurt te volgen, maar hopelijk kunnen we dat bij ons volgende bezoek doen!